Beschrijving
Geloof en Bijgeloof in de Tres Galliae
Tres Galliae was een gebied dat na de Gallische Oorlog van Julius Caesar (58-51 v Chr) tot het Romeinse Rijk behoorde, en bestond uit verschillende bevolkingsgroepen met elk hun eigen gebruiken. De Keltische tradities werden in verschillende maten vermengd met Romeinse invloeden. De Romeinse religie was op zichzelf al een mengelmoes van verschillende goden en tradities en was eerder een sociaal fenomeen dan een leer. In Gallië namen religieuze praktijken verschillende vormen aan, variërend van deelname aan grote openbare ceremonies ter ere van de civiele goden tot inwijdingen in de zogenaamde mysterieculten, van het bezoeken van drukbezochte heiligdommen tot het uitvoeren van kleinere rituelen en handelingen die tegenwoordig als bijgeloof of magie zouden worden beschouwd. Denk hierbij aan het begraven van de donderslag nadat de bliksem op een huis is ingeslagen, of aan de verschillende vervloekingen die veel Romeinen hun vijanden oplegden.
Martijn Stoll neemt u mee op een reis langs Franse archeologische ontdekkingen.
Religion et Supersition dans les Trois Gaules
Le paysage religieux polythéiste romain était un mélange de différents divinités et traditions. La religion romaine était davantage un phénomène social qu’une doctrine. Cela signifiait que différentes croyances ne s’excluaient pas mutuellement, et il était possible de vénérer plusieurs divinités dans différents contextes. En plus de du culte rendu aux dieux civiques bien connus, de nombreuses divinités et forces mineures, souvent liées à des lieux ou à des familles spécifiques, étaient également vénérées. Il y avait une grande diversité dans les traditions en Gaule après la Conquête de Jules César, du fait du mélange des traditions celtiques et des influences romaines.
Les pratiques religieuses revêtaient différentes formes, allant de la participation à de grandes cérémonies publiques en l’honneur des dieux civiques aux initiations dans les cultes à mystères, en passant par la visite de sanctuaires très fréquentés à l’accomplissement de rituels et d’actes qui seraient considérés aujourd’hui comme étant de la superstition ou de la magie. Un exemple est l’enterrement de la foudre après un qu’un éclair se soit abattu sur une maison, ou on peut encore citer les malédictions diverses, infligés par de nombreux Romains à leurs ennemis.
Martijn Stoll heeft het grootste deel van zijn leven in Frankrijk gewoond, is archeoloog en docent Frans. Lees meer op onze docentenpagina.