|
|
|
|
Geachte leden, cursisten en overige lezers,
|
Onze Soirée d'Ouverture van afgelopen donderdag was een daverend succes met wel meer dan 50 aanwezigen. U leest hier meer over in deze nieuwsbrief. Verder aandacht voor:
|
|
De Goese Filmdagen 14 tot en met 17 november,
|
|
Cinema Middelburg: Quand vient l'automne,
|
|
Het Café français van 21 november,
|
|
Een (on)sterfelijke column van Willy Ales,
|
Met korting naar de Oostkerk.
|
Je vous souhaite bonne lecture.
|
|
|
|
|
Terugblik op Soirée d'Ouverture.
|
|
De Openingsavond afgelopen donderdag in Hotel Loskade 45 te Middelburg was een daverend succes. La salle était comblée! Naar schatting ruim 50 genodigden hebben kunnen genieten en meezingen met Xandra Storm en haar Orgue de Barbarie. Diverse Franse klassiekers kwamen deze avond voorbij. En dat we het vak van tourneur de manivelle echt niet moeten onderschatten, bleek wel toen een aantal aanwezigen ook een slinger aan het apparaat mochten geven. Het viel niet mee om dit op de juiste snelheid te doen. Uiteindelijk bleek Monique Zwaanswijk uit Terneuzen de meest getalenteerde te zijn en daardoor ging zij ook naar huis met een fraaie fles Bordeaux in haar handen. Dat zij die dag ook jarig was, kwam natuurlijk wel heel goed van pas. Onze dank is groot richting Xandra Storm en naar broer Bart en zus Lena van Hotel Loskade 45 voor hun gastvrijheid en enthousiasme. Wilt u meer weten over Xandra en haar Orgue de Barbarie? Neemt u dan eens een kijkje op haar website.
|
|
|
|
|
|
|
|
Van donderdag 14 november t/m zondag 17 november 2024 vinden in de DaVinci bioscoop Goes en Filmtheater 't Beest weer de Goese Filmdagen plaats. De Goese filmdagen zijn een tweede vervolg op het Goes Europafilmfestival in 2022 waarbij de DaVinci bioscoop Goes en filmtheater 't Beest voor de eerste keer nauw hebben samengewerkt. De doelstelling is hetzelfde: Filmliefhebbers uit Goes en omstreken meenemen in de wereld van de (Europese) film.
|
Het thema van dit jaar: Frankrijk.
|
In 1895, in Parijs, vertoonden Auguste en Louis Lumière voor het eerst een film voor mensen die ervoor betaalden. Zwart-wit natuurlijk en zonder geluid. Dat kwam pas in de jaren dertig. Eind jaren ’20 veranderde de gesproken film het filmlandschap. Na de Tweede Wereldoorlog nam de Amerikaanse filmindustrie het stokje over, maar nog altijd voert Frankrijk de Europese film aan. Alle reden om tijdens de Goese filmdagen de Franse film in het zonnetje te zetten.
|
Voor een volledig overzicht en voor het kopen van tickets gaat u naar de website. Een aanrader is zeker Monsieur Aznavour op 15 november om 13.00 uur.
|
|
|
|
|
Cinema Middelburg: Quand vient l'automne.
|
Michelle geniet van haar pensioen in een rustig Frans dorp vlakbij haar beste vriendin Marie-Claude. Ze kijkt enorm uit naar het bezoek van haar kleinzoon Lucas, die de schoolvakantie bij haar zal doorbrengen. Het bezoek verloopt echter anders dan verwacht en al snel is Michelle weer alleen thuis. Ze voelt zich eenzaam en belandt in een depressie. Totdat de zoon van Marie-Claude vrijkomt uit de gevangenis…
|
Voor data en tickets gaat u naar de website.
|
|
|
|
|
Het Café français op 21 november.
|
|
Grijp die kans en spreek Frans: Het Café français!
|
|
Het is verheugend om te zien dat steeds meer mensen hun schroom afwerpen en het café bezoeken om hun Frans te gebruiken. De sfeer is steeds top en er zijn heel wat gesprekken in het Frans. Het Café français is tenslotte dé ontmoetingsplaats voor hen die op zijn tijd de Franse taal willen spreken. In principe op elke derde donderdag van de maand, om 15.00 uur, zwaaien de eigenaren van BEAUX Middelburg aan het Plein 1940 no. 7 te Middelburg de deuren wijd open om hun ‘Franse’ gasten binnen te laten. Het Café français is voor veel mensen de enige gelegenheid om Frans te spreken buiten de cursussen om. De drankjes zijn voor eigen rekening, maar de Alliance Française de Walcheren zorgt voor een hapje naast uw glas. Venez nombreux et on se parle !
|
|
|
|
|
Column van onze huisschrijfster Willy Ales.
|
|
EEN BEZOEK AAN DE BEGRAAFPLAATS PÈRE-LACHAISE.
|
“Heeft u zich gerealiseerd dat u zich heeft aangemeld voor een Franstalige rondleiding?”, lees ik in de mail. Ik antwoord dat ik de Franse taal redelijk beheers. Ik heb deze keuze bewust gemaakt en ik verwacht de hoofdlijnen wel te kunnen volgen. Als ik op zondagmiddag bij één van de ingangen van Père-Lachaise aan kom lopen, zie ik een meneer met een grote tas. Dat blijkt de gids te zijn. Hij stelt zich voor: Thierry le Roi, en vraagt mijn naam. “Oh, van die email!”, zegt hij. Ik vertel hem over het boek “Hemel op aarde”, van Rob Kemps. “Die naam heb ik al vaker gehoord”, zegt hij, “maar ik heb de man nooit ontmoet”. Op mijn telefoon laat ik een foto zien van de pagina waarop ik kan zien waar het graf van George Moustaki zich bevindt. “Dat is het enige graf dat ik graag zou willen zien”, vertel ik hem, “verder laat ik me verrassen”. Hij bekijkt de foto met aandacht en verbaast zich over de graven die in het boek besproken worden. In oktober komt er een boek van zijn hand uit. “Jour après jour au Père-Lachaise”. Intussen komen ook de andere deelnemers aanlopen. Tien Franse mensen.
De rondleiding begint om half drie en gaat drie uur duren. We lopen door de poort. “Wie nog gebruik wil maken van een toilet, kan dat hier doen. Er is verder vanmiddag geen gelegenheid meer voor”. “De Olympische Spelen zijn een catastrofe voor het toerisme in Parijs”. Daar begint hij mee, “musea worden nauwelijks bezocht en ik doe veel minder rondleidingen dan normaal.” Leuke binnenkomer, denk ik bij mezelf. Toch is het eerste graf waar we stoppen van ene Alexandre Zarouba, entraineur Olympique de gymnastique. De Olympische ringen en de vlam zijn op de tombe afgebeeld.
Thierry vind ik een bijzondere man. Hij praat rap Frans, doet geen enkele moeite om te checken of ik het kan volgen. “Eigen schuld, dan had ik niet zo eigenwijs moeten zijn om met een Franstalige gids mee te willen.” De hoofdzaken begrijp ik, maar soms wordt er een grapje gemaakt, dat ik niet snap. Hij is klein van stuk, tenger en sjouwt een enorme tas met zich mee. Hij vertelt over de historie van de begraafplaats en laat er afbeeldingen van zien. Het is vandaag bijna 33 graden, maar gelukkig zijn er veel bomen en stoppen we steeds in de schaduw. Als we langs een watertappunt komen, komt er een plantenspuit uit de tas, die hij vult met water. Zijn tempo van lopen is hoog. Hij is dus steeds als eerste bij de volgende tombe waar hij over gaat vertellen. Iedereen die er na hem aankomt, krijgt een spuit met fris water in zijn of haar gezicht. Ik moet er eigenlijk wel om lachen en dat levert een extra spuit op, want, zo voel ik dat, daar is hij niet van gediend. Hij is stijlvol gekleed, donkerblauwe broek en schoenen, lichtblauw overhemd, eroverheen een beige vestje zonder mouwen, lichtblauw sjaaltje in dezelfde kleur als het overhemd en een rieten beige hoed met lichtblauw randje. Onderweg zeg ik tegen een mevrouw die naast me loopt te puffen: “en de gids heeft nog een vestje aan ook!” “C’est juste pour l’élégance”, antwoordt ze.
We komen een man tegen die het graf van Edith Piaf zoekt. Thierry legt het hem uit. Maar een half uur later komen we dezelfde man weer tegen en heeft hij het nog niet gevonden. De begraafplaats is enorm groot. Veel hoogteverschillen ook. Wij lopen af en toe tussen de graven door via paadjes van dertig centimeter breed. Hij laat ons veel zien, om er een paar te noemen: Marcel Proust, Honoré de Balzac, Michel Legrand, Oscar Wilde, Jim Morrison en Chopin. Na het graf van Edith Piaf, bezoeken we de tombe van George Moustaki. Ik woonde in de zomer van 1986 een openlucht concert van hem bij in de Elzas en vond dat prachtig. Het ontroert me een beetje om nu bij het graf te staan. Naast me staat Thierry. Hij kijkt me aan en zegt: “Oh, émotions” en loopt snel bij me vandaan. Verderop stuurt hij me een zijpad in. De rest van de groep blijft op het pad staan. “Il y a le tombe de Karel Appel’, zegt hij, “ga maar even een foto maken”. Op een gegeven moment hoor ik steeds een bel luiden. Ik begrijp pas dat het een waarschuwingssignaal is dat de poorten dicht gaan als we om twee minuten vóór zes het terrein verlaten. Bekaf, vijf kilometer gelopen, maar een prachtige middag beleefd!
|
|
Als redacteur van onze nieuwsbrief ben ik werkelijk ontzettend blij en verrast door de wijze waarop Willy Ales, cursiste conversatie, ons nu meerdere keren op een vermakelijke column heeft getrakteerd. Alhoewel ik van haar begrepen heb dat haar woorden voor het moment even zijn opgedroogd, hoop ik toch dat wij in de toekomst meer van Willy mogen gaan lezen. Heeft u ook een mooi verhaal over een ontmoeting in Frankrijk te vertellen? Laat het me weten en wie weet worden uw belevenissen dan ook wel gepubliceerd (R.K.).
|
|
|
|
|
|
|
Korting op 3 Franse concerten Oostkerk Middelburg.
|
Het concert Vive la chanson van Britta Maria c.s. eerder dit jaar, is door de Oostkerk in Middelburg dermate goed ontvangen, dat zij leden en cursisten van de twee Zeeuwse afdelingen van de Alliance Française een exclusieve korting van €2,50 wil geven op een drietal Franse concerten begin 2025. Deze korting is dus alleen voor leden en cursisten.
|
Het gaat om de volgende concerten:
|
15 februari - Filip Jordens - Hommage à Brel - De parels van Jacques Brel.
30 maart - Franse Chansons - Gerard Alderliefste.
21 april (2e paasdag) - TESS MERLOT & THE GUILLAUME MARCENAC TRI.
|
|
De kortingscode: AF-korting.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
