|
|
|
|
|
Geachte leden, cursisten en overige lezers,
|
De voorjaarsvakantie doorbrengen in de Morvan is ook dit jaar weer geen straf. Met temperaturen tot wel 17 graden en een heerlijk zonnetje waan je je al in de lente. Overigens noemen de Fransen deze vakantie les vacances d'hiver; logisch want februari is een wintermaand en velen kiezen er dan voor om te gaan skiën, al zijn de mogelijkheden daartoe steeds beperkter door le réchauffement climatique. Ik hoorde op de radio vertellen dat in sommige Franse wintersportplaatsen nog maar de helft van de bezoekers ook daadwerkelijk gaat skiën. De andere helft vermaakt zich inmiddels kostelijk door het bezoeken van een bioscoop, theater, wellness, restaurant, enzovoorts. Een mens past zich blijkbaar gemakkelijk aan de nieuwe omstandigheden aan.
|
In deze nieuwsbrief aandacht voor:
|
|
Het Café français van 21 maart.
|
|
De Dag van de Franse film met lunch op 24 maart.
|
|
Concert Vive La Chanson (Britta Maria en c.s.) op 7 april.
|
|
Ons nieuwe bestuurslid Margreet Klijn.
|
|
Aanpassing contributie en cursusgelden.
|
En probeert uw schrijver zich te bevrijden uit een ongemakkelijke situatie ...
|
|
|
|
|
Het Café français van donderdag 21 maart.
|
Ons eerstvolgend Café français is donderdag 21 maart tussen 16.00 en 18.00 uur. De drankjes zijn voor eigen rekening, de Alliance Française betaalt het borrelhapje. Locatie: Wijnkoperij 'T Vliegendt Hert, Dam 61 te Middelburg.
|
De Dag van de Franse film met lunch op zondag 24 maart.
|
Locatie: De Kloveniersdoelen/Cinema Middelburg, Achter de Houttuinen 30 te Middelburg.
|
Dit jaar zal er alleen een film in de middag worden vertoond. De afgelopen jaren werd de belangstelling voor de ochtendfilm namelijk steeds kleiner (vorig jaar slechts 7 bezoekers).
|
Voor de lunch hebben we de aanmeldprocedure wat meer moeten stroomlijnen. Vorig jaar was er namelijk wat onduidelijkheid op de dag zelf over het aantal gereserveerde menu's. Bovendien is de zondag voor restaurant de Houttuinen vaak een erg drukke dag. Vandaar dat besloten is dat de lunch tevoren dient te worden gereserveerd en betaald. De kosten zijn € 20 per persoon (dit is inclusief 2 reguliere consumpties). Verdere uitleg vindt u verderop in deze nieuwsbrief. Mocht u op de één of andere manier moeite hebben met het aanmelden voor de lunch via het digitale formulier, vraagt u dan iemand in uw omgeving om u te helpen.
|
N.B.: lunch en film zijn apart van elkaar te boeken.
|
12.30 uur lunch (reserveren en betaling vooraf verplicht). Klikt u hier voor aanmelden.
|
14.30 uur de film Bonnard, Pierre et Marthe (uiteraard met Nederlandse ondertiteling). Tickets.
|
|
Wanneer schilder Pierre Bonnard Marthe op straat tegenkomt, vraagt hij of ze voor hem wil poseren. Zij is onder de indruk van zijn bijzondere manier van werken, hij raakt steeds meer geïnspireerd en gecharmeerd door haar. Ze worden een koppel en ruilen hun groezelige Parijse studio in voor een groot, maar afgelegen huis in de Parijse buitenwijken. Bonnard blijft wel in contact met zijn culturele vrienden, zoals schilder Monet en de rijke kunstliefhebster Misea. Wanneer de jonge kunststudente Renée in beeld komt, verandert de sfeer…
|
|
|
|
|
Concert Vive La Chanson in de Oostkerk Middelburg 7 april.
|
De twee Zeeuwse afdelingen van de Alliance Française organiseren gezamenlijk het concert Vive la Chanson, door het formidabele trio Britta Maria, Maurits Fondse en Oleg Fateev.
|
Locatie: De Oostkerk, Oostkerkplein 1 te Middelburg.
|
Aanvang: 15.30 uur, zaal open vanaf 14.45 uur. Prijs voor een ticket is € 17,50 per persoon, de leden en cursisten van de Zeeuwse Alliance Française ontvangen een korting van €2,50 (zij hebben hierover al een aparte e-mail ontvangen).
|
Tickets voor dit concert kunt u hier kopen.
|
|
In het theaterconcert Vive la Chanson! spelen zangeres Britta Maria, pianist/zanger Maurits Fondse en accordeonist Oleg Fateev ontroerende en opzwepende Franse Chansons van grote Franse zangers als Brel, Gréco, Gainsbourg, Barbara, Yves Montand, Piaf, Zaz,Julien Clerc, Pravi e.a. Met speciale aandacht voor de chansons van Charles Aznavour die in mei 2024 honderd jaar zou zijn geworden
|
|
Aangevuld met enkele vertalingen naar het Nederlands. Met Chansons die u meevoeren naar de lichtstad Parijs en die de Franse ziel blootleggen. Liederen vol weemoed, maar ook levensvreugde…. over het leven in al haar facetten, de liefde, de hoop maar ook de pijn en de teleurstelling.
|
Met tussen de chansons door bijzondere verhalen achter de liedjes en anekdotes over de grote Franse chansonniers.
|
|
|
|
|
Tijdens de laatste algemene ledenvergadering is Margreet Klijn verkozen tot onze nieuwe responsable culture. Wij wensen haar veel succes in deze functie. Hiermee is ons bestuur weer compleet. Naast Margreet bestaat het bestuur uit Paul van Niftrik (voorzitter), Louis Calon (penningmeester) en Rob Kouwenhoven (secretaris en directeur des cours).
|
|
De algemene ledenvergadering heeft ook haar goedkeuring gegeven aan een bescheiden verhoging van de contributie en cursusgelden per 1 september 2024. We doen dit liever niet, maar ook onze vereniging wordt geconfronteerd met stijgende tarieven. Denk aan de huur van de lokalen van SSG Nehalennia en de kosten voor onze culturele activiteiten.
|
De contributie gaat van 30 naar 35 euro per jaar voor enkel leden en van 40 naar 45 euro voor echtpaar leden. De cursusgelden worden verhoogd met 10 euro: 240 euro voor de reguliere cursussen en 140 euro voor de conversatiecursussen. Wij hopen op uw begrip!
|
|
|
|
|
Een maaltijdbezorger in de Morvan.
|
|
Met hoge snelheid en ronkende motor komt een zwarte Volkswagen Golf de heuvel opgereden om vervolgens tot stilstand te komen aan het begin van onze tuin. Wat heeft die hier nu weer te zoeken? Vanuit het keukenraam zie ik een jongeman van een jaar of twintig uit zijn bolide stappen, met in zijn hand een grote witte plastic tas. Hij zou zo door kunnen gaan voor een maaltijdbezorger. Maar die gedachte slaat nergens op want die zijn er hier helemaal niet in de diepe Morvan en bovendien heb ik geen pizza besteld en helemaal geen kebab. Ik open de voordeur voor de vriendelijk ogende jongeman en voordat ik iets kan zeggen reikt hij mij de witte plastic tas aan. Bonjour Monsieur, c'est de la part de mon père, le président de l'association de chasse. De voorzitter van de jachtvereniging? Maar natuurlijk! Jaren geleden hadden wij deze jagende voorzitter aan onze keukentafel zitten. Hij wilde graag schriftelijke toestemming hebben om met zijn jachtvereniging op ons terrein te mogen jagen. Zowat elke huizenbezitter à la campagne heeft wel één of meerdere stukken bos of weide waar in de praktijk veelal niets meer mee gebeurt. Volgens nieuwe Franse wetgeving dienen de jagers wel over een schriftelijke toestemming van de eigenaar te beschikken om hier te mogen jagen. Voor ons geen enkel probleem, dus wordt onze toestemming schriftelijk in een contractje vastgelegd. De la part de notre association de chasse, je vous suis très reconnaissant de votre autorisation. Vous aimez le gibier? Ja hoor, een stukje wild op zijn tijd is best welkom. Afijn, blijkbaar wordt dat ons in het vooruitzicht gesteld. Maar nooit meer iets vernomen van deze voorzittende jager. Tot nu dus. De witte plastic tas bungelt inmiddels in mijn rechterhand, wat is deze zwaar. Ik pak hem met beide handen stevig vast. Langzamerhand begint mij te dagen dat ik hier zeker wel met een maaltijdbezorger te maken heb. Een heel speciale. C'est pour vous Monsieur, un petit bout de chevreuil. Voor de Fransen is alles altijd maar petit. Nou, dit stukje ree weegt echt wel een kilo of vijf. Mijn hart slaat over, een stukje ree? Zegt hij dat nou? Mijn maag trekt zich samen en probeert uit alle macht zijn zuur omhoog te pompen richting mijn slokdarm. Ça risque de finir mal, très mal! Plots verschijnen de beelden van amper 24 uur eerder weer voor me. In het dal beneden op amper 200 meter afstand van ons huis wordt een reetje achterna gezeten door drie jachthonden. Uit alle macht zoekt het hulpeloze diertje een uitvlucht. En dat vindt het uiteindelijk, wel een fatale moet ik zeggen. Met één schot is het meteen raak. Het valt om, geeft een laatste wanhopige schreeuw die mij door merg en been gaat, ligt vervolgens nog wat te spartelen en dan is het einde verhaal. En sta ik nu met een petit bout van dat lieve diertje in mijn handen? Ik kan dit niet! Ik kan deze vijf kilo wegende witte plastic tas niet langer in mijn handen houden. Laat staan bekijken wat er in zit. Wat te doen? Zeggen dat ik vegetariër ben geworden? Dan nemen ze me hier niet meer serieus en zal ik nooit een echte Français de la campagne worden. Dan floep ik eruit: je suis désolé, mais je ne peux pas accepter le petit bout de chevreuil, car on partira tôt le matin demain. On n'aura plus de temps pour préparer le chevreuil. Remercie ton père quand même. Bedremmeld rijk ik hem de plastic tas weer aan. Even ontstaat er een ongemakkelijke situatie. Pas de souci, Monsieur, je comprends. Au revoir et bonne soirée. Oui, bonne soirée et bon appétit. Ik zal nooit een echte Français de la campagne worden .... en we vertrekken overigens pas over een week weer naar Nederland ....
|
|
|
|
|
|
|
|
